Thailand, maar dan anders

Letterlijk anders en hoe anders; daarover later.
De aankomst in Bangkok was zoals je kan verwachten als je met een groot vliegtuig aankomt. Veel mensen en veel bedrijvigheid. De reisbeschrijving vertelde dat we zouden worden opgewacht door een vertegenwoordiger ter plaatse. Maar welke uitgang? Er bleken 6 hoofd uitgangen te zijn en na wat heen en weer lopen tussen tientallen 'opwachters' voorzien van naamborden of -lijsten vonden we onze man. Hij bracht ons naar een met chauffeur gereed staand busje. Met Sam, de gids, en Bandjong, de chauffeur, zouden we de komende twee weken optrekken. We voelden ons erg verwend.

Het rondreizen met een privé gids en chauffeur heeft grote voordelen. De heren waren een onuitputtelijke bron van informatie op velerlei gebied. Ons ´inzicht´ in de Thaise samenleving en cultuur werd hierdoor aanmerkelijk verdiept. Door de relatie gezellig en ongedwongen te maken werd de reissfeer erg prettig. Zo hebben we slechts één maal in een toeristenrestaurant gegeten. De beide heren wisten, als landsmannen, de kleine maar erg goede restaurantjes te vinden en niet zelden gewoon ergens langs de weg van de te rijden route. Ook werden we door hun gevraagde en ongevraagde adviezen er toe gebracht sommige reisdoelen te veranderen of om van de volgorde van routes af te wijken. Een waterval bezoeken in de wintertijd heeft immers weinig zin, dan is er gewoon geen water. Het gevolg is dat die eerste twee weken fantastisch zijn verlopen.

Dat `Thailand maar dan anders` heeft voor ons een dubbele betekenis. Mijn vrouw viel na de eerste week van de laatste trede van een tempeltrap. Gevolg een bont en blauw hoofd, een gekneusde schouder, een gebroken pols en een bloeduitstorting in de enkel. Alles aan de rechterzijde. Binnen 5 minuten zaten we in een lokaal maar redelijk uitgerust ziekenhuis. Er werden röntgen opnamen van alle verdachte plaatsen gemaakt en de pols gezet en met gips gestabiliseerd. De hulp die we toen kregen van onze twee Thaise begeleiders was fantastisch. De communicatie die in het ziekenhuis volledig in het Thai verliep, werd vlekkeloos voor ons in Engels vertaald. ´s-Avonds stond in ons hotel een enorm bloemstuk te wachten als troost voor mijn vrouw. De reisorganisaties lieten hun medeleven weten. Wat verder te doen? De reis afbreken en naar huis te gaan leek erg waarschijnlijk. Mijn vrouw besloot de eerste twee dagen af te wachten. De terugreis zou de pijn zeker niet verlichten en het verblijf thuis zou ook geen bijzonder gunstige effecten kunnen hebben, bedacht ze. We gingen dóór. Met Sam en de vertegenwoordiging in Bangkok werd de reis voor na de tweede week aangepast. Er stonden fietstochten op het programma en daar kon, uiteraard, geen sprake van zijn. De fiets werd vervangen door een Tuktuk en wat andere kleine zaken werden omgeprogrammeerd. Na de tweede week namen we afscheid van Sam en Bandjong en gingen meer onze eigen weg. We hadden zonder die twee een naakt gevoel.

We bleven ongeveer een week in Chiang Mai waar we in de vrije dagen hebben rondgeslenterd, de nachtmarkt bezocht en in kleine restaurantjes heerlijk gegeten. We hadden ook wat activiteiten gepland zoals een kookworkshop in Khum Lanna. In het voortreffelijke Khum Lanna Resort hadden we eigenlijk veel meer tijd door willen brengen maar we hadden de resterende tijd vol gepland.

Een, laatste, weekje luieren op Krabi. Maar dat luieren duurt bij ons niet lang we willen ook wel wat zien en doen. Omdat de toestand van mijn vrouw steeds een beetje verbeterde, hebben we tochtjes gemaakt. Strandwandelingen, een zonsondergangtour op een Chinese Jonk-achtige boot, inclusief heerlijke maaltijd en een kanotocht langs en door prachtige grotten waren de laatste belevenissen in Krabi.

Het was echt een andere vakantie dan we tot nu hebben gemaakt. De naam van de reis `Thailand maar dan anders` is terecht gekozen.

Wim & Elly van der Burgh

Bekijk de voorbeeld rondreis Thailand, maar dan anders