Vandaag ontvingen wij een mooie ontroerende reactie van reizigers Gea en Harry:
We zijn weer terug uit India, gisteravond geland, met weer mooie herinneringen, maar de mooiste? YES, YES, YES, de tijger!!! Of eigenlijk de tijgerin. Op de vierde en laatste safari kwam ze, na een aantal uren in het gebied te hebben gereden, doodkalm op ons toe gewandeld. Onze open jeep week steeds een stuk achteruit, niet omdat de kans bestond dat ze ons zou bespringen, maar omdat ze anders in de bosjes zou verdwijnen, want wat moet ze met zo'n groot ijzeren gevaarte.
En zo... zaten we dan een klein half uur ademloos te genieten van het majestueuze beest. Ze had net een bad genomen, haar buikharen waren nog nat. Af en toe besproeide ze een boom en, ook heel bijzonder om te zien, het scherpen van haar nagels. Mijn gedachte was, ach, als we weer geen tijger zien, gewoon jammer, meer niet. Maar ik durf te zeggen dat ik zelfs een traantje weg moest pinken van ontroering. Wat een machtig, onvergetelijk gebeuren. Nu eerst even de jetlag wegwerken.
Gea en Harry maakten een hele bijzondere rondreis door India, langs bekende maar ook een aantal veel minder bekende plekken.
"Reizen is mijn grote passie. Als kind maakte ik mijn eerste verre reis naar familie in Indonesië. Maar ook andere landen in Azië vond ik altijd al fascinerend en interessant. De mooie natuur, vriendelijke mensen, tropische vruchten, rijke culturen en mystieke sferen".
